گاهی بیماران به دلیل کاهش هزینه درمانی و یا صرفاً زیبایی ظاهری دندان خود، راه های درمانی خاصّی را به دندان پزشک پیشنهاد می کنند، که نهایتاً ممکن است باعث کشیدن و یا کاهش عمر دندان ها گردد. آیا دندان پزشک با علم به این مسأله، شرعاً مجاز است از درمان ارجح خودداری کند و به دلیل مذکور بنا به رضایت و خواست بیمار، درمانی را که از نظر علمی ارجح نمی باشد، اتخاذ نماید. آیا در این مورد ضامن است؟